Ευρωμπάσκετ 2015: Μια γνωριμία με τον Β όμιλο

Είδαμε χθες τον πρώτο όμιλο, σήμερα θα δούμε τον δεύτερο, τον ονομαζόμενο και «φωτιά» λόγω των ομάδων που διαθέτει. Χθες σας έγραφα την άποψη μου για την εθνική Ρωσίας. Σήμερα διαβάζουμε σε όλα τα site για τον τεταμένο κλίμα που υπάρχει στην ομάδα. Εν μέρει όλο αυτό το σκηνικό δικαιώνει την πεποίθηση μου για την «αρκούδα». Απλά πάντα η τελική δικαίωση ή αποτυχία έρχεται μέσα στο παρκέ.

Θα προσπαθήσω να προλάβω όλους τους ομίλους. Σάββατο θα σας αφήσω πάλι για να πάω μια μικρούλα εκδρομή. Η αλήθεια είναι πως φέτος λόγω καταστάσεων και περιστάσεων θάλασσα δεν είδα ακόμα. Και καλό θα ήταν να δω λίγη…

Πάμε να δούμε τον δεύτερο όμιλο όπου περιλαμβάνει Ισπανία- Σερβία- Ιταλία- Γερμανία- Τουρκία- Ισλανδία.

Η Ισπανία μετά από δύο συνεχόμενα στραπάτσα (Ευρωμπάσκετ 2013- Μουντμπάσκετ 2014) φιλοδοξεί να φτάσει και πάλι στην κορυφή της Ευρώπης. Έργο δύσκολο πια καθώς δεν έχει την υπερομάδα άλλων χρόνων άλλα συνεχίζει να έχει μία από τις καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης. Οι απουσίες πολλές σε σχέση με παλαιότερα ρόστερ. Εκτός είναι οι Ναβάρο -  Ρούμπιο -  Καλντερόν - Μαρκ Γκασόλ -  Ιμπάκα (ελέω Μίροτιτς) και στην ουσία βλέπουμε πλέον μία Ισπανία περισσότερο ευρωπαϊκή ή καλύτερα περισσότερο Ρεαλική. Υπερπλήρης πάλι με Γιουλ-Ροντρίγκεθ- Ρούντι- Ρέγιες- Αμπρίνες- Κλαβέρ και φυσικά από το ΝΒΑ τους Μίροτιτς και Πο Γκασόλ. Πλέον χωράνε στην ομάδα και παίχτες που κοβόταν παλαιότερα όπως ο Βίβες, ο Σαν Εμετέριο, ο Ρίμπας, ο Χερνάνγκόμεζ, ο Αγκιλάρ, ο Ραμπασέδα. Προπονητής ο πρώην, ο Σκαριόλο που επέστρεψε. Δεν έχω σε εκτίμηση τον ιταλό άλλα ο Ορένγκα που είχε διαδεχθεί τον Σκαριόλο τα έκανε «μούσκεμα» και μάλλον η ομοσπονδία κατέληξε στον ιταλό επειδή τα «βρίσκει» άριστα με τον Γκασόλ που είναι δικαιωματικά ο εμβληματικός αρχηγός της ομάδας. Ακόμα πάντως δεν έχω καταλάβει γιατί η Ισπανία δεν βρίσκει έναν καλό προπονητή τόσα χρόνια. Θα είχε κερδίσει αρκετά περισσότερα  αν είχε και έναν προπονητή αντίστοιχο του ρόστερ της. Τέλοσπαντων. Αυτά είναι δικά τους θέματα.

Στοιχηματικά, οι ίβηρες δίνονται φαβορί για την πρωτιά με 1,75 περίπου και δεύτερο φαβορί για το χρυσό. Σωστό γιατί εξακολουθούν να είναι μία ολοκληρωμένη ομάδα. Συμβαίνουν δύο τινά. Ή που πήραν το μάθημα τους και πλέον ταπεινά θα πάνε και θα πάρουν το χρυσό. Ή που έκλεισε ο κύκλος τους και ίσως να μην απειλήσουν όσο θα περιμέναμε ομάδες τύπου Γαλλία- Σερβία δηλαδή την πρωταθλήτρια Ευρώπης και την δευτεραθλήτρια κόσμου. Αυτό θα το δούμε στην πορεία. Πάντως φέτος το ξεκινά καλά η Ισπανία χωρίς τυμπανοκρουσίες και με ουσία.

Η Σερβία έρχεται ως η κορυφαία ευρωπαϊκή ομάδα για το 2014. Η συνταγή γνωστή. Το ταλέντο άπειρο και αστείρευτο. Μιλάμε για την ίδια περσινή ομάδα όπου κοντά στους Τεόντοσιτς- Ραντούλιτσα- Μπιέλιτσα-Μπογκντάνοβιτς-Νέντοβιτς- Μάρκοβιτς-Κάλινιτς-Μιλουτίνοφ- Στίματς, προσθέτουμε και τον Κούζμιτς που σίγουρα θα βοηθήσει και είναι καλή προσθήκη. Εκτός ο Μαριάνοβιτς βέβαια που προέρχεται από εκπληκτική χρονιά με τον Αστέρα. Ο Τζόρτζεβιτς είναι καλός προπονητής και μεγάλη μαγκιά του Παναθηναϊκού που έκλεισε τόσο τον κόουτς άλλα και τα σέντερ της Σερβίας Ραντούλιτσα- Κούζμιτς. 

Το καλό με την Σερβία είναι η ιδεολογία που έχει για το μπάσκετ. Το κακό είναι πως όταν έρχεται από θρίαμβο συνήθως στην επόμενη διοργάνωση δεν τα πάει τόσο καλά όσο θα περιμέναμε. Βέβαια αυτά είναι εικασίες. Απλά έχουν συμβεί. Στον όμιλο τώρα μπορεί να  τερματίσει από 1^η μέχρι 3^η. Είναι ένας πονηρός όμιλος όπου περιμένω εκπλήξεις…

Η Ιταλία φέτος παρουσιάζει ίσως την πιο καλή ομάδα που θα μπορούσε. Ο Πιανιτζάνι ως προπονητής μπορεί ευρωπαϊκά μετά την Σιένα να τον «έφαγε το μαύρο φίδι» άλλα για εκλέκτορας εθνικής Ιταλίας είναι ότι πρέπει. Οι γείτονες είναι κομπλέ και πληρέστατοι σε όλες της θέσεις. Με τον Γκαλινάρι να έχει ωριμάσει επιτέλους και σταθερά ο Μπαρνιάνι και ο Μπελινέλι να παίζουν πολύ καλά πάντα με το εθνόσημο. Από κοντά ο πολύς Ντάτομε και ο σκόρερ Τζεντίλε. Μαζί και ο Χάκετ του Ολυμπιακού άλλα και πολλοί «ρολίστες πολυτελείας» όπως έλεγε παλιά ένας φίλος όπως είναι ο Αραντόρι, ο Τσιντσαρίνι, ο Μέλι, ο Πολονάρα, ο Κουζίν, ο Ποέτα, ο Βιτάλι. Η σοβαρή Ιταλία μπορεί να πάει μακριά σε σχέση με το τι έφτιαχνε ως τώρα. Η αυτοκτονική Ιταλία θα απογοητεύσει σε ακόμα μία διοργάνωση. Απλά πιστεύω πως φέτος θα δούμε κάτι καλό από την «σκουάντρα ατζούρα». Μου άρεσε το ρίσκο για πρωτιά Ιταλίας στον όμιλο σε αποδόσεις 10,00 εώς και 13,00 αρχικά όπου και πέφτει (8,50 stoiximan και 12,00 sportingbet). Βάζουμε λίγα γιατί κυνηγάμε την έκπληξη άλλα θεωρώ πως είναι καλή έκπληξη στοιχηματικά και αξίζει το ρίσκο. 

Θα έχω την Ιταλία και σε άλλα στοιχήματα (head to head- γύρος αποκλεισμού) απλά το αναφέρω και εδώ για να το κατοχυρώσω. Συνήθως σε μεγάλα τουρνουά έχω αρκετούς αναγνώστες – αντιγραφείς που δεν προλαβαίνουν από το ποδόσφαιρο να διαβάσουν σωστά το μπάσκετ και αρκούνται να οικειοποιούνται σημεία που περιγράφω έστω και αν τα προτείνω μερικές μέρες αργότερα (μασημένη τροφή). Φαίνεται δηλαδή ότι δίνω ένα σημείο τελευταίος ενώ στην ουσία το έχω περιγράψει και πιστέψει πρώτος. Γιατί δεν το δίνω πρώτος; Γιατί δεν έχω ακόμα τις αποδόσεις σε όλα τα γεγονότα στις μεγάλες εταιρίες άλλα και γιατί θα λείπω όλη την επόμενη εβδομάδα από την βάση. Λυπάμαι που το λέω άλλα έχει συμβεί στο παρελθόν.

Η Τουρκία είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση. Κοουτσάρει ο Αταμάν (ο καλύτερος τούρκος προπονητής πλέον) πράγμα καλό για την ομάδα. Βέβαια έχει και ο Αταμάν τα αρνητικά του. Μερικές φορές από εκνευρισμό χάνει την ουσία του παιχνιδιού και «γκρεμίζεται». Η ομάδα δεν είναι η καλύτερη που θα μπορούσε. Αποσύρθηκε ο Τούρκογλου, ο Καντέρ δεν παίζει για πολιτικούς λόγους, εκτός ο Πρέλτζιτς και φυσικά εκτός του καλύτερο πεντάρι της χώρας, ο Ομέρ Ασίκ. Το καλό είναι πως θα παίξουν ο Ιλιασόβα με τον Αλντεμίρ ενώ κάνει πολύ καλά φιλικά ο Ερντέν. Ο οποίος παλαιότερα έπαιζε ΝΒΑ, έφυγε για τα λεφτά της Μπεσίκτας αν θυμάμαι καλά και έκτοτε πέρασε από Εφές και τώρα Φενέρ. Μία καριέρα που έδειχνε να παίρνει την κατιούσα άλλα τελευταία αλλάζει ρότα και ο Σεμίχ θυμίζει τον παλιό καλό παίχτη της Φενέρ που πήρε δίκαια το διαβατήριο για τον μαγικό κόσμο. Στην ομάδα παίζει επίσης ως «τούρκος» ο Ντίξον που έκανε «όργια» με την Καρσίγιακα άλλα και ο έταιρός σταρ της Σμύρνης ο Έρσεκ. Επομένως μια καλή πεντάδα βγαίνει. Τώρα οι υπόλοιποι παίχτες παίζουν άπαντες σε τουρκικές ομάδες και αναλόγως την μέρα πάει και η απόδοση τους. Κορκμάζ, Σιπάχι, Σαβάζ, Μαχμούτογλου, Οσμάν, Μπατούκ, Γκιουλέρ, Μπαλμπάϊ κτλ. Όλοι πάντως πρωτοκλασάτοι στο πρωτάθλημα τους. Να τα λέμε όλα.

Η Τουρκία ως ομάδα ποτέ δεν μπόρεσε να διακριθεί σύμφωνα με το ρόστερ που κουβαλούσε. Έχει κόμπλεξ ως εθνική ομάδα. Κάνει πολλές φορές ανεξήγητα κακά παιχνίδια. Δεν είναι εμπιστοσύνης. Στον συγκεκριμένο όμιλο πιστεύω θα διεκδικήσει την πρόκριση με την Γερμανία. Το Γερμανία- Τουρκία θα είναι αίμα και άμμος. Επί γερμανικού εδάφους άλλα σε μία Γερμανία που είναι τίγκα από τούρκους μετανάστες. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα κάποιο ειδικό για την Τουρκία.

Η Γερμανία είναι οικοδέσποινα. Στο Βερολίνο θα διεξαχθούν όλοι οι αγώνες του ομίλου. Τελευταία παράσταση για τον τιτάνα Ντιρκ Νοβίντσκι (μεγάλη μου αδυναμία). Χωρίς Κέϊμαν άλλα με Στρέντερ (next big german thing). Από εκεί και πέρα με ταλαντούχα παιδιά που κάποτε ξεκίνησαν ως «ξυλοκόποι» δίνοντας απλά την μπάλα στον Νοβίντσκι και έχουν εξελιχθεί σε καλούς παίχτες με πολλές εμπειρίες και παραστάσεις όπως είναι ο Μπένζινγκ, ο Σάφαρτζικ, ο Στάϊγκερ, ο Τάντα, ο Τσίμπρες, ο Πλέϊς. Προπονητής ο καλός Κρις Φλέμινγκ που ήταν πολλά χρονιά στην Μπάμπεργκ και είναι κοινής αποδοχής στην Γερμανία.

Αγωνιστικά, δεν περιμένω έναν μονόλογο του Ντιρκ όπως γινόταν ως τώρα. Θα έχουμε πιο ομαδικό παιχνίδι από την Γερμανία. Σίγουρα τα μεγάλα σουτ θα τα παίρνει ο ηγέτης άλλα δεν θα παίζει 40 λεπτά ούτε θα βάζει τους μισούς πόντους της ομάδας κάθε φορά (όπως γινόταν παλιά). Η Γερμανία σε αυτό το Ευρωμπάσκετ τιμά και αποχαιρετά τον Νοβίντσκι άλλα και υποδέχεται την νέα γενιά που μεγαλώνει σιγά σιγά και γίνεται ομάδα. Άπαντες θέλουν πρόκριση στο Ρίο. Μεγάλος στόχος. Δεν νομίζω να τα καταφέρουν. Με σοβαρή δουλειά πάντως την πρόκριση έστω ως 4^η ομάδα μπορούν να την πάρουν. Όπως προείπα, κομβικό το Τουρκία- Γερμανία.

Η Ισλανδία τέλος θα είναι ο σάκος του μποξ. Η ομάδα παίζει καθαρά και μόνο για την χαρά του παιχνιδιού και θα διασκεδάσει την παρουσία της. Θα είναι και ένα ξεμούδιασμα στο καλεντάρι των «μεγάλων». Πλην του Στέφενσον που παίζει στην Ισπανία όλοι οι άλλοι είναι «άστα να πάνε».

Συνοψίζω. Δύσκολη επιλογή για πρωτιά στον όμιλο. Δεν δικαιολογώ το 1,75 της Ισπανίας και ρισκάρω με την μεγάλη απόδοση έκπληξη της Ιταλίας. Από εκεί και πέρα όντως είναι όμιλος «φωτιά» με σπουδαία παιχνίδια και αμφίρροπα.

Τώρα το blog και σε Περιοδικό. Για iphone, ipad, android κτλ μέσω της εφαρμογής flipboard μας διαβάζετε καθημερινά. 

Όλα τα ηχητικά μου στο Soundcloud.com με αναζήτηση giopasx που είναι ο λογαριασμός μου.

flipboard Ε Δ Ω